Milou heeft moeite om vrienden te maken in het vakantiepark waar ze met haar ouders verblijft. Ze loopt weg en botst op Suus, die vroeger de eigenaar was van het vakantiepark en nu aan de rand woont. Suus is een oudere vrouw, maar ze danst als een jong meisje, en ze hebben al meteen een connectie, want net als Milou mist ze een vinger.
Eindelijk heeft Milou een speelkameraad gevonden: samen lezen ze, werken ze in de groentetuin en houden ze loopwedstrijden… Wat kunnen zij elkaar leren over de kunst van vrienden te maken?
Gaat lezen moeilijk? Heb je dyslexie? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Het lijkt een dik boek maar het zijn kleine hoofdstukken dus het leest wel makkelijk. De kaft en de korte inhoud op de achterkant trokken mij niet aan om het boek te gaan lezen. De tekeningen passen niet echt bij het verhaal.
Het einde was ontroerend maar voor de rest vond ik het eigenlijk wat saai. Ik heb hierdoor wel een ander boek leren kennen, namelijk De Kleine Prins. Voor kinderen die niet zo van spannende verhalen houden is het wel leuk, maar voor mij niet echt. Het is wel leerrijk, je leert hoe je met vrienden om moet gaan.
Ik vond het iets te makkelijk, maar voor anderen is het misschien een leuk boek. Er mag nog een beetje meer spanning in.
Wat vond je van dit boek?
Verklap het einde niet, zo blijft het spannend voor andere juryleden.