Bruno en zijn familie verhuizen in 1943 naar Oudwis, naar een klein huis aan de rand van een kamp. Oudwis is de naam die Bruno aan hun nieuwe woonplek geeft. In werkelijkheid is het Auschwitz, het grootste concentratiekamp van de nazi’s. Bruno’s vader wordt hier kampcommandant.
Vanuit zijn slaapkamerraam ziet Bruno mensen rondlopen. In gestreepte pyjama’s. Tijdens een van zijn ontdekkingstochten leert hij een van de jongens kennen die zo'n gestreepte pyjama draagt. Zijn naam is Shmuel. Tussen de jongens groeit een bijzondere band.
Een bijzonder oorlogsverhaal dat in alle eenvoud heel aangrijpend is.
Gaat lezen moeilijk? Heb je dyslexie? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Goed boek, maar verdrietig verhaal
Allerbeste boek ooit! Ik raad het zeker aan!
Zeer goed!
VRESELIJK BOEK!! ik vond het EXTREEM slecht en raad het NIET AAN!!!
Top boek!!!
Toppie!
Ik vond het een schitterend boek dat ik nooit zal vergeten. Het toont ons hoe weinig besef de Duitsers werkelijke hadden, ze waren compleet gebrainwasht. Tot ze er eindelijk zelf mee geconfronteerd werden. Het boek leest vlot en ik zou direct nog eens lezen.
Zeer mooi boek, zeker een aanrader voor wie niet graag leest.
Ik vond het echt een slecht boek, zeker niet aan te raden.
Zo geweldig
Mooi boek!
Een heel fijn boek!
film was trauma. boek ga ik lezen
Ik vond het een schitterend boek dat ik nooit zal vergeten. Het toont ons hoe weinig besef de Duitsers werkelijke hadden, ze waren compleet gebrainwasht. Tot ze er eindelijk zelf mee geconfronteerd werden. Het boek leest vlot en ik zou direct nog eens lezen.
Vroeger heb ik de film gezien en daardoor wou ik ook het boek te lezen. Dit stelde niet teleur, ik vond het een geweldig boek en het hield mij hongerig om verder te lezen.
Het is fantastisch geschreven, het is briljant hoeveel emotie in één boek kan zijn.
Ik hou er echt on-eindig veel van!
Ik heb de film gekeken en hij is zo tof en spannend! Ik ga dit boek kiezen voor een boekbespreking omdat het mij aansprak (de film).
Veel strepen, weinig spanning
Ik vind het persoonlijk een heel goed boek. Het einde had ik echt niet verwacht. Ik vond de papa geen leuk personage. Ik lees vaak geen boeken maar als ik een kans krijg om het boek voor de eerste keer terug opnieuw te lezen zou ik het sowieso doen👍! Echt een aanrader!👏
WOW
zo mooi geschreven!!!!
‘De jongen in de gestreepte pyjama’, van John Boyne is een heel spannend en mysterieus boek. Dit boek sleept je mee in het verhaal en het las erg vlot. Dit boek bracht emoties naar boven. Dit boek gaat over een negenjarige jongen genaamd Bruno. Samen met zijn ouders en oudere zus wonen ze in Berlijn, maar dan moeten ze verhuizen door de job van zijn vader naar Polen. Bruno wil niet verhuizen aangezien hij zijn grootouders en vrienden niet meer zal zien en voelt zich eenzaam nadat ze verhuisd zijn.
Bruno heeft een grote zus genaamd Gretel. Gretel is 12 jaar. Bruno’s vader is commandant van het concentratiekamp in Auschwitz. Bruno’s vader is een heel interessante personage omdat hij menselijk is, maar meedoet aan slechte acties. In het verhaal gaan we ook snel zien dat Bruno een nieuwe vriend heeft gemaakt genaamd Shmuel. Shmuel is ook 9 jaar en is een Joodse jongen die in het concentratiekamp zit met een gestreepte pyjama aan.
Het vertelstandpunt is de belevende-ik. Het boek werd verteld vanuit Bruno’s standpunt. Hierdoor kun je je echt inleven in het verhaal. Zo kregen we de gedachten te zien. Bruno en Shmuel zijn beste vrienden en het is mooi om te zien dat ze beste vrienden zijn gebleven tot op het laatste moment. Bruno is ook zeer behulpzaam en het einde van het boek was zeer hartverscheurend.
Het verhaal speelt zich eerst af in Berlijn en daarna in Auschwitz. Nadat Bruno op een dag terugkwam van school, zag Bruno een jongen achter een hek en is later beste vrienden geworden met hem. Dit toont dat er nog steeds goede momenten waren ongeacht de erge gebeurtenissen die toen plaatsvonden. Dit verhaal was zeer ontroerend.
Het boek bevat waargebeurde feiten en daarom trok het boek mij ook aan. Dit boek gaf mij een beeld en een ander perspectief over hoe de joden werden behandeld en hoe erg het in de werkelijkheid toen was om een jood te zijn. Het boek toont hoe erg de concentratiekampen waren. Het was zeer aangrijpend en ik raad dit boek zeker aan als je van oorlogsboeken houdt.
De jongen in de gestreepte pyjama
Ik ben niet echt een lezer, maar dit boek sprak me aan omdat het een zeer aangrijpend verhaal bleek te zijn. Het gaat over een kleine jongen Bruno die 9 jaar oud is. Hij is heel eenzaam aangezien ze zijn verhuisd van Berlijn naar Londen. Bruno heeft een oudere zus waar hij niet goed mee overeenkomt Hij verveelt zich en heeft dus niemand om mee te spelen dus gaat hij op verkenning om nieuwe vrienden te maken.
Personages
Bruno zijn gezin bestaat uit zijn oudere zus Gretel van 12 jaar oud. De moeder van Bruno is een bezorgd persoon die met allerlei zaken bezig is. De vader van Bruno is commandant van het concentratiekamp. Hij is geen slecht persoon, maar hij doet vreselijke dingen. Hij doet verschillende acties die hem menselijk maken, maar ook acties waardoor je het in twijfel kan trekken. Ik denk dat de bedoeling hiervan was er een mysterieus personage van te maken.
Plaats
Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze verbleven dus heel dicht bij het concentratiekamp Auschwitz. Dit wist Bruno natuurlijk niet toen hij op verkenning vertrok omdat hij een paar mannen in een gestreepte pyjama zag en een heel groot hek. Hij leert daar zijn nieuwe vriend Shmuel kennen en ze zijn even oud. Ze weten beide niet in welke gruwelijke toestanden ze zitten.
Perspectief
Het boek wordt vertelt vanuit Bruno zijn perspectief dus zo komen we snel te weten dat Shmuel zijn beste vriend is geworden. De plaats en vertelperspectief zijn belangrijk in dit verhaal. Door vanuit Bruno te spreken wordt je automatisch meegesleept in het verhaal. Je gaat rapper meeleven met de beide jongens waarrond het verhaal draait. De plek namelijk Auschwitz heeft hierbij ook een belangrijke rol. Iedereen heeft ooit al van deze plek gehoord dus die weten ook al wat voor erge feiten hier hebben plaatsgevonden.
Het onverwachte
Het speciale aan het boek is dat het geen goed einde heeft. We weten natuurlijk dat het een oorlogsboek is en aan de voorpagina kan je al concluderen dat de jongen gescheiden zijn van elkaar. Ik vond het heel aangrijpend om te lezen dat beide jongens de concentratiekampen niet overleven. Ze maken er wel iets hartverwarmend van door te vertellen dat de jongens tot de laatste seconde bij elkaar gebleven zijn.
Mening
Ik vond het een heel goed boek dat je vlot kan lezen. Je moet er wel rekening mee houden dat het boek een heftig verhaal bevat dus dat het heel aangrijpend kan zijn op sommige stukken. Je krijgt een beter beeld op de feiten die toen zijn gebeurd in Auschwitz en dat is heel informatief. Ik raad het zeker aan om het boek te lezen.
Het verhaal gaat over een jongen, Bruno, die is 9 jaar oud. Hij woont samen met zijn zus en ouders in het Duitse Berlijn, ze moeten verhuizen naar een ander land (Polen) voor het werk van zijn vader. Bruno wil niet verhuizen naar een ander land want hij wil zijn beste vrienden en grootouders niet achterlaten in Berlijn.
Ze wonen nu dicht bij een concentratiekamp, waar zijn papa commandant is geworden. Daarom moesten ze verhuizen. Bruno is hele dagen alleen en heeft niemand om tegen te praten. Hij gaat graag op onderzoek uit en dat doet hij ook in het nieuwe dorpje Out-With ( Auschwitz). Daar ontmoet hij een jongen genaamd Shmuel: een joodse jongen die in het concentratiekamp zit en een gestreepte pyjama draagt. Ze praten elke dag en worden beste maatjes.
Op een dag zouden Bruno, zijn mama en zijn zus terug naar Berlijn moeten gaan, en zou de papa niet meegaan. Maar Bruno en Shmuel zijn nog een laatste avontuur van plan. Ze gaan op onderzoek naar de vader van Shmuel, die is hij in het kamp verloren geraakt. Wat ze niet weten is dat ze meegaan in een mars bewaakt met de nazi soldaten. Ze waren onderweg naar een gaskamer. Waar ze samen ingestoken worden en handen vasthouden.
De 2 hoofdpersonages zijn Bruno en Shmuel. Bruno is zeer trouw aan zijn vriend Shmuel. Vannaf dat ze elkaar ontmoeten liep Bruno na school naar Shmuel toe. Bruno heeft veel zelfmedelijden, hij begrijpt niet dat Shmuel het slechter heeft dan hem en hij vind het soms oneerlijk dat Shmuel wel mensen heeft om mee te spelen en kan praten en hij zelf niet. Shmuel is een zeer lieve jongen en hij probeert Bruno duidelijk te maken dat het helemaal niet zo leuk is aan zijn kant van het hek. Hij denkt ook dat alles goed komt en dat is een mindere eigenschap van hem
Voor wie graag oorlogsromans leest vanuit het zicht van jongeren is dit een zeer aangrijpend verhaal. Ik hoop dat niemand dit meer meemaakt. Het is een heel emotioneel boek, dat me geraakt heeft van begin tot eind.
Het boek "De Jongen in de Gestreepte Pyjama" van John Boyne is een aangrijpend verhaal dat het thema van vriendschap en onschuld tegen de achtergrond van de Holocaust belicht. Het boek is verteld vanuit het perspectief van een achtjarige jongen genaamd Bruno, die de zoon is van een nazi-kampcommandant. De schrijfstijl van Boyne is toegankelijk en eenvoudig, wat het boek gemakkelijk te lezen maakt. Hij creëert een sfeer van onheil en onzekerheid, wat de lezer het gevoel geeft dat er elk moment iets verschrikkelijks kan gebeuren. Het contrast tussen Bruno's onschuld en de realiteit van zijn omgeving is indringend en maakt de lezer bewust van de verschrikkingen van de Holocaust.
Een belangrijk aspect van het boek is de manier waarop Boyne de personages neerzet. Bruno is een sympathiek personage wiens onvermijdelijke ondergang des te hartverscheurender is vanwege zijn onschuldige blik op de wereld. Zijn vriendschap met de gevangene Shmuel, die aan de andere kant van het hek leeft, is een hartverwarmend bewijs dat er altijd hoop en menselijkheid is, zelfs in de donkerste tijden.
Een ander interessant personage is Bruno's vader, de commandant van het kamp. Hij is een complex personage dat zowel wreed als menselijk is. Hij is loyaal aan het regime, maar heeft ook momenten van zwakte en twijfel, wat hem een intrigerend personage maakt dat de lezer niet gemakkelijk kan categoriseren als goed of slecht.
"De Jongen in de Gestreepte Pyjama" is een aangrijpend en belangrijk boek dat de lezer op een krachtige manier bewust maakt van het onrecht en de gruwelen van de Holocaust. Boyne's keuze om het verhaal te vertellen door de ogen van een kind maakt het nog indrukwekkender en ontroerender. Het is een boek dat niet mag worden vergeten en dat jongere lezers kan helpen om de verschrikkingen van de Holocaust te begrijpen.
Al met al is "De Jongen in de Gestreepte Pyjama" een boek dat bij velen indruk zal maken en lang in het geheugen zal blijven hangen. Het verhaal is ontroerend en confronterend, maar tegelijkertijd ook hoopvol. Het herinnert ons eraan dat er in de donkerste tijden nog steeds menselijkheid en vriendschap kan zijn. John Boyne heeft een meesterwerk geschreven dat niet alleen verplichte kost is voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de Holocaust, maar ook een boek dat een belangrijke boodschap van compassie en mededogen overbrengt aan elke lezer.
Goed boek!!
Ik hou niet echt van lezen maar dit boek had mijn aandacht getrokken.
Het boek was heel spannend. Elk moment kon er iets onverwachts gebeuren, dat maakte het spannend.
Jammer genoeg geen happy end.
Maar het lezen van dit boek was zeker de moeite waard.
Zeker een aanrader.
Het is zeker een aanrader vooral omdat het met de 2de wereldoorlog te maken heeft. Als je van de oorlog houdt, is dit zeker een aanrader. Het is vooral een triestig maar een zeer mooi verhaal.
Ik vond het een zeer goed boek. Het lezen ging erg vlot want het was erg spannend. Dit boek is zeker een aanrader voor wie houdt van oorlogsboeken.
Het was een heel mooi boek. Normaal gezien ben ik geen lezer maar dit boek heeft me geraakt. De discriminatie vertelde mij heel veel en ook hoe de band tussen de twee jongens verliep. Ik raad dit boek zeker aan om te lezen !
‘De jongen in de gestreepte pyjama’ van John Boyne gaat over een jongen van 9 jaar genaamd Bruno. Het verhaal speelt zich af in 1943, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bruno moet verhuizen van Berlijn naar Auschwitz omdat zijn vader, die werkt voor de Duitse Furie, gepromoveerd werd tot commandant van het concentratiekamp Auschwitz.
Bruno had het zeer moeilijk met de verhuis want hij moest al zijn vrienden achterlaten en kwam terecht op een plek die hij helemaal niet kende. Toch probeert hij er het beste van te maken en besluit hij om van een autoband een schommel te maken waar hij iedere dag in zit om de verhuis toch wat aangenamer te maken. Op een dag ziet Bruno vanuit zijn kamer een concentratiekamp volledig omgeven door zeer hoge hekken en afsluitingen. Natuurlijk wist Bruno niet dat dit een concentratiekamp was dus hij besloot om het te verkennen. Eenmaal bij de grote afsluitingen leert hij een jongen kennen genaamd Shmuel die ook 9 jaar is. Bruno en Shmuel worden goede vrienden en spreken iedere dag af op dezelfde plaats.
Op een dag zou Bruno terug moeten gaan naar Berlijn, maar nu hij Shmuel kende wilde hij niet meer terug. Hij wilde aan dezelfde kant van het hek als Shmuel zijn zodat ze samen konden spelen. Bruno en Shmuel bedachten een plan zodat Bruno bij Shmuel kon blijven aan de andere kant van de hekken (het concentratiekamp). Als Bruno eenmaal aan de andere kant van de afsluitingen is worden alle gevangenen samengeroepen naar een kamer en worden ze vergast, inclusief Bruno en Shmuel.
Ik vond dit een zeer goed boek, ik heb namelijk de film een lange tijd geleden ook gezien en was vergeten hoe aangrijpend dit verhaal is. Het boek las zeer vlot en ik kon niet stoppen met lezen door de spanning van het verhaal. Het vertelperspectief van het boek is in het belevende ik-perspectief, want het verhaal wordt verteld vanuit de ogen van Bruno. Het is ook een zeer triestig verhaal en toont aan hoe wreed zo’n concentratiekampen waren. Ik raad dit boek zeker aan en het is ook de moeite om eerst het boek te lezen voor je de film bekijkt.
De reden waarom ik dit boek heb gelezen is omdat ik oorlogsboeken wel tof vind en ik een leesopdracht moest maken. Persoonlijk vond ik het boek heel goed dus geef ik het boek 4 sterren.
Ik vond het boek wel goed want het was spannend en leest zelfs redelijk vlot en de indeling van het boek vond ik ook goed, maar het verhaal antwoordt niet op alle vragen die je krijgt in het boek en is wel een beetje te langdradig, vind ik.
Het verhaal gaat over het hoofdpersonage Bruno, hij is 8 jaar en verhuist met zijn familie naar Polen omdat zijn vader promotie had gekregen op zijn werk. Hier moet Bruno zijn weg weer vinden rond het huis. Zijn vader is soldaat en de reden waarom ze naar daar zijn verhuisd.
Bruno probeert ook te achterhalen wie al die mensen buiten zijn en krijgt ook geen antwoord hierop van zijn vader.
Er is ook een kamer waar Bruno nooit in mag, maar waar zijn vader altijd naartoe gaat met een aantal andere mannen. Deze mannen hebben ook altijd een legeruniform aan en Bruno snapt niet waarom.
Maar aangezien Bruno een ontdekkingsreiziger wil worden zoekt hij ook uit wat er in die kamer zit waar hij nooit binnen mag. Wanneer Bruno dit wil doen gaat hij naar buiten om rond te gaan om ongezien in die kamer te geraken. Hij passeert een hek en bedenkt of het toch geen beter idee is om terug naar huis te gaan. Tijdens dit moment ziet hij een jongen genaamd Shmeul aan de andere kant van dit hek en praat hij ermee. Hierdoor worden ze vrienden en spreken ze stiekem regelmatig af.
Hierdoor leert hij ook meer kennen over die jongen zijn leven.
Het boek heeft een triestig einde, maar er komen ook veel historisch correcte gebeurtenissen in voor die ik wel interessant vond.
Als je houdt van oorlogsboeken en houdt van lezen kan ik dit boek sterk aanraden.
De rede waarom ik dit boek heb gelezen is omdat ik hou van oorlogsboeken en ik een leesopdracht moest maken maar persoonlijk vond ik het boek maar matig dus geef Ik het boek 3 sterren.
Ik vond het boek wel goed want het was spannend en leest zelfs redelijk vlot (en dit komt van iemand die heel slecht kan lezen) en de indeling van het boek vond ik ook een goed idee om het in 20 verschillende delen te splitsen.
Maar het verhaal antwoordt niet op alle vragen die je krijgt in het boek en is wel een beetje te langdradig vind ik persoonlijk.
Het verhaal gaat over het hoofdpersonage Bruno, hij verhuist met zijn familie naar een plaats genaamt Oudwis. Hier moet Bruno zijn weg weer vinden rond het huis.
Zijn vader is een soldaat en de reden waarom ze daar zijn verhuisd.
Bruno probeert ook te achterhalen wie al die mensen buiten zijn en krijgt ook geen antwoord hierop van zijn vader.
Er is ook een kamer waar Bruno nooit in mag maar waar zijn vader altijd naartoe gaat met een aantal andere mannen. Deze mannen hebben ook altijd legerkostuums aan en Bruno snapt niet waarom dit is.
Maar aangezien Bruno een ontdekkingsreiziger wil worden zoekt hij ook uit wat er in die kamer zit waar hij nooit binnen mag.
Wanneer Bruno dit wil doen gaat hij naar buiten om rond te gaan om ongezien in die kamer te geraken. Hij passeert een hek en bedenkt of het toch geen beter idee is om terug thuis te gaan. Tijdens dit moment ziet hij een jongen (Shmuel) aan de andere kant van dit hek en praat hij ermee. Hierdoor worden ze vrienden en spreken ze stiekem regelmatig af.
Hierdoor leert hij ook meer kennen over die jongen zijn leven.
Dit was de korte samenvatting en meer zal ik niet verklappen.
Het boek heeft wel triestig einde, maar er komen ook veel historisch correcte gebeurtenissen in voor die ik wel interessant vond.
Als je houdt van oorlogsboeken en houdt van lezen kan ik dit boek aanraden.
Zeer goed boek, echt een aanrader.
Zeer spannend en ook veel humor.
Het boek is ook leuker dan de film.
Het boek is echt tof. Zeker lezen aan de mensen dat het nog niet gelezen hebben
Ik las het boek De jongen in de gestreepte pyjama van John Boyne. Het boek is een echte aanrader doordat het boek je echte emoties laat weergeven. Bij het lezen van dit boek realiseer je je dat dit vroeger ook wel kon gebeurd zijn aangezien er vroeger zoveel kinderen, ouders, … Joods waren. Het boek vertelt niet enkel het verhaal tussen 2 jongens die elkaar ontmoeten en vrienden worden maar geeft ook een kijk weer op hoe het was toen tijdens de wereldoorlog. Het verhaal speelt zich af in Auschwitz in 1943. Het verhaal moest daar afspelen want daar gebeurde ook de Holocaust. Men weet niet precies als het zich afspeelde in Auschwitz zelf, doordat in alle concentratiekampen toen Joden werden opgesloten over het hele land. Het verhaal geeft een kijk weer tussen een vriendschap met de zoon van een Nazi en een jood. Daarom is het verhaal ook zo mooi want het is eigenlijk een ‘verboden’ vriendschap. Het geeft ook verhoudingen weer tussen de mens en de holocaust omdat vroeger hele veel mensen werden vergast doordat ze joden waren. Ik vind het zelf jammer hoe het einde van het verhaal is gelopen maar het geeft langs de andere kant dan ook weer een meerwaarde, omdat dit zeker ook echt gebeurd is in het verleden en wij staan daar eigenlijk niet echt bij stil. Het mooiste van het boek vond ik zelf toen Bruno op ontdekkingstocht ging naar de zogenaamde boerderij en toen Shmuel leerde kennen. Het was een begin van een mooie vriendschap met een tragisch einde. Het boek gaf vele emoties weer tijdens het lezen omdat het verhaal mij iedere keer opnieuw raakt. Film of boek beiden zijn ze enorm aangrijpend. Wanneer je de film zelf ook bekijkt zie je vele gelijkenissen met het boek. Ik vind de film zelf nog aangrijpender omdat je hun echt ziet binnen gaan in de gaskamer terwijl wanneer je het boek leest je alleen maar in je gedachten je iets kan voorstellen van deze situatie. Ik heb dit boek gekozen omdat ik graag ook eens de boekversie wou lezen in plaats van enkel de film te zien over dit verhaal. Het zware onderwerp wordt ook zeker goed uitgelegd in het boek aan de hand van jonge jongens waardoor het verhaal sneller te begrijpen valt. De hoofdpersonages uit dit boek zijn Shmuel en Bruno. Nevenpersonages zijn de vader, moeder en Gretel, de zus van Bruno maar ook Maria die het dienstmeisje is van het gezin en een vertrouwd persoon is voor Bruno. Sommige dingen in het boek waren wel erg onduidelijk doordat ze niet overeenkwamen met de film maar ondanks dat blijft dit boek zeer goed en spannend zeker omdat ik zelf niet graag boeken lees.
Ik las het boek 'de jongen in de gestreepte pyjama' van John Boyne. Ik kan iedereen dit boek sterk aanraden. Voor ik het boek las heb ik de verfilmde versie niet gezien waardoor ik niet wist wat me te wachten stond. Dit boek is zeker een aanrader doordat het zeer vlot leest en ik zelf er maar vier uur over heb gedaan om dit boek uit te lezen. Ik had zelf nog nooit een boek gelezen over concentratiekampen . Ik was dus ook zeer bang dat ik het boek saai en niet leuk zou vinden om te lezen. Dit boek heeft me aangenaam verrast, waardoor ik mijn boek in één stuk heb uitgelezen.
Doordat er waargebeurde feiten in dit verhaal voorkomen, is het verhaal zeer aangrijpend. De oorlog is een onderwerp dat van een lange tijd terug is in het verleden en dus al zeker geen alledaags onderwerp om over te praten. Hierdoor vond ik het interessant om eens te lezen hoe het er aan toe gaat in zulke kampen. We weten dat er in zulke tijden deze kampen waren, maar niet hoe het aan toe ging.
In dit verhaal zitten er vele verschillende personages. De protagonist is Bruno. Hij speelt een zeer belangrijke rol in het verhaal. Hij is de zoon van de commandant van het concentratiekamp in Auschwitz en heeft daar dus een zeer belangrijke rol. De antagonisten zijn Shmuel, de vader, de moeder, de zus en de slaven. De nevenfiguren zijn de soldaten en de andere joodse mensen. De antagonisten en de nevenfiguren oefenen een grote invloed uit op Bruno.
Het verhaal gaat dus over een jongen genaamd Bruno van negen jaar. Hij moet verhuizen van Berlijn naar Auschwitz. Hiervoor moet hij afscheid nemen van zijn drie goede vrienden en van zijn lieve grootouders. Toen ze toekwamen aan de nieuwe woning, viel hem op dat dit niet leek op het vorige huis. Het huis staat op een verlaten plek waar er nergens anders huizen waren te zien. Dit betekende dus dat er geen andere gezinnen met kinderen in de buurt waren om mee te spelen. Bruno wou graag terug keren omdat hij het daar nooit naar zijn zin zou krijgen. Maar Bruno’s vader werd commandant van het kamp waardoor ze voor een langere tijd daar verbleven. Op een dag zag hij vanuit zijn raam allemaal mensen met een gestreept pak en was benieuwd en vertrok zo op ontdekking.
ik moest een boek lezen voor school en toen ik kon kiezen tussen de boeken die de leerkracht ons gaf, nam ik direct dit boek want ik had natuurlijk de film al gezien maar dit boek was zo geweldig dat ik het in nog geen 24 u had uitgelezen en ik ben al geen lezer, ik was er ook zodanig in meegezogen in het verhaal dat ik voor niks stopte?
Ik geef het boek 4 sterren. Het was een mooi boek dat vlot las. Je kon snel over de pagina's lezen. Het is ook een mooi verhaal met twee grote onderwerpen. Dat zijn vriendschap en oorlog. Want het verhaal speelt zich af in de tweede wereldoorlog in Oudwis of zoals het in het echt zou zijn Auschwitz. Ik heb het ook gekozen want ik zelf de film ook al gezien en deze vond ik zelf ook zeer mooi.
Het is een zeer spannend boek vanaf het begin. Omdat ten eerste alles is nieuw voor Bruno. Hij komt van Berlijn samen met zijn zus en ouders. In een alleenstaand huis vlak bij het kamp Oudwis. Bruno wil later ontdekkingsreiziger worden. Er is een kamer in het huis waar Bruno niet binnen mag dit is de kamer waar Bruno zijn vader samenkomt met andere mannen in legeruniform. Bruno kan ook door zijn raam een vlakte zien waar mensen gestreepte kleren dragen. Zijn vader geeft gezegd dat hij daar niet mag komen maar raad eens Bruno gaat er toch naartoe. Als hij daartoe komt staat er een groot hek voor hem en aan de andere kant van het hek de mensen in de gestreepte kleren. Vlakbij het hek ziet hij een jongen Shmuel. Hij vertelt tegen Bruno over het leven in het kamp. Bruno gaat bijna elke dag naar Shmuel omdat het zijn enige vriend is en Bruno pakt af en toe een beetje eten mee omdat Shmuel soms honger geeft omdat hij te weinig eten krijgt. Bruno zou terug naar Berlijn verhuizen dus wilde hij afscheid nemen van zijn beste vriend. Hij besluit om eens mee te gaan in het kamp. Dan worden ze op eens naar binnen geroepen in de douches en daar is het einde voor Bruno en Shmuel.
Het was een zeer interessant boek anders dan het verhaal ook maar zeker een aanrader voor jonge mensen zoals mij.
Ik heb het boek graag gelezen omdat het heel vlot leest. Het is een spannend boek maar ook ontroerend. Het gaat over Bruno die bevriend is met Shmuel tijdens WOII. Shmuel verblijft in een concentratiekamp. Ik zou het boek zeker aanraden omdat je meer te weten komt over WOII.
Ik geef dit boek 4 sterren omdat het heel spannend, mysterieus en vlot leest. Het is een heel spannend boek omdat je nooit weet wat er precies gaat gebeuren. De spanning begint eigenlijk al van bij het begin van het verhaal op het moment dat Bruno met zijn familie verhuist naar ‘Oudwis’. Alles is nieuw voor Bruno en hij zoekt zijn weg in hun nieuwe huis. Hij probeert erachter te komen wie die mensen en dingen buiten zijn. Van zijn vader, die een commandant is in het Duitse leger, krijgt hij geen antwoord op de vraag wie die mensen zijn en wat ze daar doen. Ook zegt zijn vader dat het verboden is om contact te zoeken met die mensen. De spanning blijft doorheen het hele boek.
Doordat Bruno lang niet weet wie die mensen zijn en wat ze daar doen, is het ook een mysterieus boek. Er is een kamer in het huis waar zijn vader steeds naartoe gaat samen met andere mannen maar die voor Bruno altijd verboden terrein is. De mannen die te pas en te onpas komen aanlopen, hebben altijd legerkostuums aan en glimmend opgepoetste schoenen. Bruno begrijpt niet wat ze daar doen en waarom ze deze legerkostuums aan hebben. Hij gaat graag op onderzoek aangezien hij later ontdekkingsreiziger wil worden. Hij wil te weten komen waarom hij niet in die kamer mag en wie die mensen buiten zijn. Daarom beslist hij op een dag om langs het grote hekken een wandeling te maken. Op het moment dat hij er over nadenkt om terug naar huis te gaan, ziet hij een jongen aan de andere kant van het hekken zitten. Hij begint te praten met de jongen, ze leren elkaar kennen en ze spreken regelmatig af zonder dat Bruno zijn familie dit weet. De jongen, die Shmuel heet, vertelt over het leven binnen de hekkens.
Het boek leest heel vlot omdat je het in één keer zou willen uitlezen. Het verhaal is heel goed en chronologisch opgebouwd en daardoor gemakkelijk om te volgen. De verschillende situaties worden gedetailleerd beschreven. Dit zorgt ervoor dat de situaties gemakkelijk zijn om je in te beelden.
Het verhaal wordt verteld door een Duitse negenjarige jongen die nog niet goed begrijpt wat er gebeurt achter de hekkens. Hierdoor wordt een vrij zwaar onderwerp verteld op een manier die goed te begrijpen is. Bruno is nieuwsgierig en weet graag veel over wat er gebeurt in zijn omgeving. Daarom gaat hij zelf proberen dingen te weten komen ook al weet hij dat hij dit eigenlijk niet mag.
Ik heb dit boek gekozen omdat de titel meteen uitsprong uit de leeslijst. Ik had namelijk de film al gezien dus leek het me ook eens leuk om het boek ervan te lezen. Oorlogsverhalen spreken me wel aan en dat is de andere reden dat ik dit boek heb gekozen.
Het boek gaat over een negenjarige jongen Bruno die van Berlijn verhuist naar Auschwitz doordat zijn vader een promotie kreeg. Hij is de directeur van Auschwitz geworden. Bruno mist zijn vrienden heel erg. Hij kan ook geen nieuwe vrienden maken want het nieuwe huis staat helemaal alleen en Bruno krijgt thuis les samen met zijn zus Gretel. Vanuit de slaapkamer van Bruno kon je een zeer groot gebied zien, in dit gebied liepen mensen in gestreepte pyjama rond op hun blote voeten. Op een dag heeft Bruno besloten om dit grote gebied te gaan verkennen. Hij komt aan bij een groot hekken en leert er Shmuel kennen. Shmuel is een negenjarige joodse jongen die “woont” in Auschwitz. Bruno en Shmuel worden goede vrienden. Bruno gaat elke dag naar het hekken om Shmuel op te zoeken en neemt vaak eten mee voor hem omdat Shmuel maar weinig eten krijgt. Op een dag moesten Bruno en zijn familie terug naar Berlijn dit vond Bruno niet leuk omdat hij dan zijn vriend Shmuel niet meer zou zien. Op de dag dat ze afscheid namen besloot Bruno naar het kamp te gaan samen met zijn vriend. Shmuel geeft Bruno een gestreepte pyjama zodat hij niet zou opvallen tussen de rest. Als Bruno terug naar huis wil worden alle “bewoners” naar binnen geroepen. Bruno denkt dat ze gaan schuilen voor de regen maar dan gaan in de douches kranen open met het gas dat iedereen zijn laatste adem nam.
Ik vind dat dit boek twee hoofd thema’s bevat namelijk oorlog en vriendschap. Het verhaal gaat over de relatie van een joodse en een niet-joodse jongen, Bruno en Shmuel.
Normaal wanneer ik dit boek in de bibliotheek, op sites of andere manieren tegenkom, zou ik het nooit hebben gelezen. Ik ben geen fan van oorlog of dergelijke dramatische boeken. Ik ben iemand die meer geïnteresseerd is in verhalen over horror of thriller waardoor je kippenvel krijgt en niet durft te slapen. Maar omdat ik de film van dit boek al had gezien, leek het me leuk om dit boek te lezen dat op de leeslijst van mijn school stond.
In dit boek is Bruno de hoofdpersonage, de belangrijke ondersteunende rollen zijn zijn zus, Shmuel, de jongen in de gestreepte pyjama en zijn ouders. Omdat Bruno de hoofdpersoon is in het verhaal heeft hij de meeste diepgang als personage. De andere personages leer je kennen door de ogen van Bruno. Als gevolg hiervan krijgt het ene personage meer diepte, omdat hij meer van het ene dan het andere opneemt. En dat is goed gedaan en daarom blijft het realistisch. De auteur laat je op een gemakkelijke manier niet vergeten dat Bruno degene is die je door het verhaal leidt. Dit is de reden waarom je ook verder wilt lezen.
Dit boek zorgt ervoor dat je een ander perspectief krijgt op de Tweede Wereldoorlog. Er zijn veel boeken die over Joden gaan tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar dit verhaal gaat over een jongen die in de wereld van Hitler woont.
Het is een aangrijpend boek, ik heb het uitgelezen binnen een paar uren. De auteur beschreef het verhaal zo goed dat je vrijwillig met Bruno meegaat in het verhaal. Hoewel je als volwassene begrijpt wat er aan de hand is, kijk je met dezelfde nieuwsgierigheid naar personen, gebeurtenissen en andere dingen als Bruno. Naar mijn mening is dit een mooi en emotioneel boek met een triest einde. Het is een ander en een unieke manier om naar het kamp te kijken. Hoe een jonge jongen dat ervaart en bekijkt, is uniek in mijn ervaring en daarom wilde ik blijven lezen, uit nieuwsgierigheid. Kortom een aanrader!
Wat vond je van dit boek?
Verklap het einde niet, zo blijft het spannend voor andere juryleden.