Het is wel echt een zwaar boek. Maar het gaat ook over echte vriendschap dus als je van oorlogsverhalen houdt moet je dit boek zeker lezen. XXX

Waaw geweldig Boek! Ik ben 2 jaar pas begonnen met lezen en men zus zei dat ik dit boek echt eens moest lezen. Ik had hier helemaal geen zin in maar ik heb er niks van spijt van. Zoals de andere al zeiden, het is Echt een moeilijk boek met veel verwarring maar na 100 Paginas begon ik het allemaal te snappen en ik had het vooral moeilijk met het verschil tussen Martin en ward, wie was die Martin, met wie had hij iets te maken? Maar toen begon ik het te snappen en Wow lezen ging vanaf toen zo vlot, ik vind het zo jammer dat Jef zijn beste vriend aangeeft al snap ik nog ni wrm hij had geschoten. Het is triestig van ward Hij past zo goed bij Renee.... Het is een geweldig boek dat me een beeld gaf op de oorlog, over Liefde, over vriendschap, over familie, over wat muziek met mensen kan doen, waaw echt waaw, echt proficiat aan de schrijfster ? Helene

Ik wou dit boek lezen omdat het over de oorlog ging, dit spreekt me aan omdat mijn opa hier veel mee bezig is en zo ik ook. Ik vond dit boek eerst zeer verwarrend, door de tijdssprongen die gebeuren tussen de hoofdstukken en ook door de veranderingen van vertelperspectief. Dit deed ze door ons het verhaal te laten volgen door de ogen van Jef, Renée, Remi, Ward, ... Maar na een tijdje word je het gewoon en is het leuk om het boek te lezen. Wat wel gemakkelijk was is dat alles, om het even uit welk personage je keek, het bleef in het ik-perspectief. Ik vond het wel een beetje jammer, ik had meer actie verwacht, in plaats daarvan kregen we te zien hoe een familie leefde in de tijd van de oorlog. Zo kon je een beeld creëren van hoe moeilijk het was om te blijven leven in de moeilijke tijden. Het was al zeer moeilijk voor deze mensen om een koe te verliezen, ik vond dat ze zo de leed van toen zeer goed weergeeft. En zelf na alle moeilijkheden weet Els Beerten er nog een schepje bovenop te doen. Ik vond het zeer pakkend dat toen Ward wou vechten voor zijn land en Jef niet mocht, dat Jef allerlei leugens verspreid over Ward en zo een medaille krijgt. En zelf na dit alles wil Ward niet toegeven dat Jef loog, hij wou nog liever in de gevangenis. Ook al had ik een heel ander soort boek verwacht en verwarde het mij een beetje, ik genoot er na het einde vooral van en ik zat op de tip van mijn stoel om te weten hoe het zou aflopen.

Ik koos Allemaal willen we de hemel in de eerste instantie, omdat het thema mij zeer aansprak. Het gaat hier dan ook over de oorlog. Hierdoor verwachtte ik redelijk wat actie en gebeurtenissen in het boek die zeer spannend zouden zijn en er voor zouden zorgen dat je het boek in een keer zou uitlezen. Dit was voor mij niet het geval. Het verhaal gaat over een gezin uit Vlaanderen die in de oorlog leeft. Zo is er Jef, de zoon die een held is omdat hij aanwezig was bij een actie tegen 5 leden van het geheime leger. Hij is ook de beste vriend van Ward. Renée is de oudste zus en is een uitstekende muzikante. Ze wordt uiteindelijk verliefd op Ward. Ward is nieuw in de stad en wordt uiteindelijk het liefje van Renée. Hij speelt saxofoon en zit samen met Renée en Jef in de fanfare van het dorp. Hij veranderd zijn naam later in Martin. Remi is het jongste zoontje. Iedereen noemt hem kleine. Wat hij niet leuk vind. Hij is wat jaloers op zijn broer omdat hij als held aanzien wordt. Ook wil hij zo graag muziek leren spelen net als zijn broer en zus. Het verhaal verloopt vanuit het standpunt van al deze kinderen. Dit maakte het soms wel moeilijk om het verhaal te volgen omdat van het ene naar het andere deel veranderd werd van personage zonder dit aangeduid werd. Zo moet je soms zelf achterhalen om wie het juist gaat. Dit maakte het voor mij soms wat minder om te lezen omdat je steeds moest nadenken over de personage om het verhaal goed te kunnen volgen. Als je achterhaalt had om wie het ging, was het zeker geen moeilijk boek volgens taalgebruik. Het is goed te begrijpen en moeilijke, lange zinnen zijn ook niet echt aanwezig. Het is dus zeker en vast geen boek voor enkel gevorderde lezers. Je moet enkel je hoofd erbij houden in verband met de personages. Omdat het thema over de oorlog gaat, verwachtte ik toch wat actie en gebeurtenissen die mij op het puntje van mijn stoel zouden laten zitten, maar dit was er voor mij toch niet. Daarom was ik toch wel wat teleurgesteld in het boek op het vlak van spanning. Toch is er wel even een wending in het boek wanneer je te weten komt dat Jef toch niet de held is die iedereen hem noemt. Ook op het einde verwacht je normaal een happy end wat niet voor iedereen het geval was. Ook dit zorgde even voor wat spanning. Maar verder vond ik vooral dat het nogal gelijklopend bleef waardoor ik nooit echt vol spanning zat te lezen en wilde weten wat er vervolgens zou gebeuren. Wat vooral aan bod kwam in het boek zijn de gedachten en beslissingen van de personages. Bij elk personage lees je eigenlijk zowat de gedachten van de personage. Hoe denkt hij over die persoon, die gebeurtenis,… maar ook welke beslissingen de personage neemt in bepaalde situaties. Je volgt dus echt wel de gedachten van de personages. Soms komt de zelfde situatie bij verschillende personages voor en lees je hoe verschillende de personages erop reageren. Al bij al had ikzelf meer verwacht van dit boek. Ik hou van wat meer actie en spanning in een boek. Ook door de verschillende personages moest ik mij soms te veel bezig houden met steeds te achterhalen om wie het juist ging. Hierdoor maakte dit het boek voor mij soms wat minder leuk om te lezen.

Toen ik dit boek begon te lezen dacht ik meteen 'oh god, dit meen je niet.. 500 pagina's van dit? dit wordt een moeilijke..' Maar gelukkig had ik het mis. Hoewel het soms moeilijk was met de verhaalstandpunten en met de flashbacks heb ik dit boek zeer graag gelezen. Het hele boek denk je: 'hoe zou het aflopen?' en dan wordt je plotseling verrast door een speciale wending in het verhaal.

Heel moeilijk boek , ik heb het verhaal niet echt goed begrepen , veel te veel flashbacks in het verhaal

Het was niet meteen een boek dat ik zou kiezen om te lezen, ik vond het niet zo een gemakkelijk boek ook om te lezen. Het speelde af rond Wereld Oorlog II. Ik vond het zeer verwarrend omdat het in andere perspectieven altijd werd verteld. Het was natuurlijk wel mooi om zo eens een verhaal te lezen om te weten hoe het eraan toe ging en hoe de mensen bezorgt waren dat ze toch niet naar het oostfront moesten gaan. Het was ook verschrikkelijk dat Ward zijn eigen nonkel Theo moest dood schieten in opdracht van de Duitsers. Ik vond het wel een bijzonder einde, ik had niet verwacht dat Jef Ward zou dood schieten.

Ik heb het boek allemaal willen wij de hemel gelezen van Els Beerten. Ik snapte helemaal niets meer van het verhaal vanaf het begin al niet. Ik kon niet uit elkaar houden wie, wie was. Ik ben geen vlotte lezer dus om direct mee te zijn met zoiets moest ik al pen en papier bij halen om op te schrijven wie, wie precies was , ik vond het een beetje tijdrovend omdat ik het dan ook niet vlot kon lezen , ik vond het saai … en zo loopt een boek niet gemakkelijk tot een eind, het wordt pas spannend de laatste 50 pagina’s wat zonde is. Als Ward dan nog eens zijn naam veranderde in Martin kreeg ik het al helemaal moeilijk. Ze schreven veel lof over het boek , maar zo bijzonder vond ik het niet. Het was ook al niet mijn genre dus dat speelde voornamelijk ook al een rol. Het einde was dan wel weer verrassend en totaal onverwacht wat dan ook wel wat goed maakte na een lange niet-vlot-lopende periode. dat Jef Theo had neergeschoten in plaats van dat Ward Theo had neergeschoten was dan nog eens de kers op de taart. Want Ward verzwijgt de waarheid , oké hij wil zijn vriend redden maar hij had hem tenslotte verraden! Al bij al is het toch wel een 7 op 10 waard. Het is ook een realistisch boek , wat niet vaak voorkomt , je ziet echt dat Ward voor keuzes komt te staan en op bepaalde ogenblikken voel je je in zijn schoenen staan. Zo een 500 pagina’s gingen moeizaam maar naar mate het vorderde liep het al wat vlotter , ik was blij als het boek uit was.

Dit boek gaat net zoals “De jongen in de gestreepte pyjama” over WOII en toch is het compleet anders. De schrijfster Els Beerten beschrijft hier niet de slechte nazi’s tegenover de joden, maar wel de moeilijkheid van de Vlamingen om in WOII de ‘juiste’ kant, of zelfs geen kant, te kiezen. Aanvankelijk is het verhaal moeilijk te begrijpen aangezien de schrijfster elk hoofdstuk van vertellerstandpunt verandert – Remi, Ward/Martin, Jef, Renée. Bovendien zijn er ook steeds sprongen in de tijd – na de oorlog, prille begin van oorlog, laatste momenten van oorlog – en gebeurt dit niet chronologisch. Dit is enerzijds een van de sterke punten van het verhaal want je kent de standpunten en gedachten van elk personage, leeft met hen mee en kan eigenlijk voor iedere verschillende keuze toch meestal begrip opbrengen. Je groeit ook mee in dit verhaal en vindt die switch na een tijd ook vanzelfsprekend, maar het vraagt aanvankelijk toch enorm denkwerk. Komt daarbij nog dat Els Beerten enkele zaken achterhoudt voor de lezer en slechts af en toe een hint geeft: wie is Martin Lenz echt, zou dit Ward zijn?-wat is er op de beruchte avond in mei echt gebeurd tussen Ward en Jef? Het zeer gelovige gezin Claessen bestaat uit vader Sander, moeder Blondine, zoon Jef, dochter Renée en zoon Remi. De ouders Claessen willen de oorlog simpelweg ondergaan, zonder zelf deel te nemen aan het vechten. Enerzijds kan je dit als een weinig dappere kant zien, maar anderzijds zijn het gewoon ook simpele boerenmensen die gewoonweg willen overleven en honger lijden. Ze hebben een grote band met hun koe Astrid die hun dagelijks in verse melk voorziet. Wanneer de Duitsers hen Astrid afnemen, is dat een enorme emotionele klap voor deze mensen. Ze willen ook niks over collaboratie of het verzet weten. Jef en Ward (vriendje van Renée) zijn klasgenoten, 18 jaar en laten zich ompraten door hun leraar die hen oproept om met de Duitsers, zij het in een Vlaams legioen, tegen de Russen te vechten die het Katholicisme willen uitroeren. Jefs ouders hebben deze leugen van de leraar onmiddellijk door en verbieden Jef te gaan vechten. Ward, die enkel nog zijn moeder heeft, vertrekt wel, maar ontdekt dat vechtende Vlamingen onmiddellijk onder commando van SS-ers vallen en alles een leugen was. De schrijfster geeft in het verhaal duidelijk de pijn van het verraad, het onrecht, de angst, de gruwel van de oorlog weer. Als lezer denk je dat Jef uiteindelijk toch zijn fout zal herstellen en zijn verantwoordelijkheid zal opnemen t.o.v. Ward. Je hoopt zelfs dat Renée en Ward elkaar terugvinden. Els Beerten heeft er echter anders over beslist.

Dit boek was niet echt iets voor mij. Het gaat over de oorlog en oorlogsverhalen interesseren mij niet zo. Het einde is ontroerend. Het was ook verrassend, ik had zo een einde niet verwacht. Wat ik minder vind is dat het einde beknopt was. Muziek speelt in dit boek een belangrijke rol. In het gezin waarover in dit boek verteld wordt bespelen de kinderen allemaal een instrument en zijn de meeste zeer goede muzikanten. Ze zijn dan ook lid in een fanfare. Zo bespelen de dochter Renée en de jongste zoon Remi trompet. De andere zoon Jef is minder muzikaal, hij heeft daar minder interesse in. Maar zijn beste vriend Ward, die ook een grote rol speelt in het verhaal, bespeelt saxofoon. De roman toont ook goed aan hoe kwetsbaar de personages kunnen zijn, hoe moeilijk het is om keuzes te maken. Het verhaal is verteld vanuit de standpunten van verschillende personages. In het begin is het wat ingewikkeld om te volgen over wie het gaat maar naargelang je het verhaal verder leest wordt dit al snel duidelijker. Ik vond het een realistisch boek waarbij het soms spannend was. Wat er eigenlijk echt is gebeurd, kom je pas op het einde van het verhaal te weten. Je kan je ook soms goed inleven in de personages. In het verhaal merk je ook dat Jef en Ward hun vriendschap belangrijk vinden. Jef heeft verzetsman en vriend van zijn vader Theo vermoord. Uit angst geeft hij zijn beste vriend Ward de schuld. Want het gebeurde voor Ward zijn ogen, hij was erbij. Maar Ward verzweeg dat Jef de dader is en neemt de schuld op zich zodat Jef een gewoon leven kan leiden. Het is een aanrader voor favorieten van oorlogsverhalen.

Allemaal willen we de hemel van Els Beerten is een oorlogsverhaal en eerlijk gezegt zag ik er tegen op om het boek te lezen, ik lees niet graag boeken over de oorlog. Bij het lezen van het boek vond ik het steeds interessanter en mooier. Het boek is wel moeilijk te volgen en niet zo makkelijk te lezen omdat het vanuit vershillende personages is geschreven. Je hebt voornamelijk het verhaal van de familie Claessens en het verhaal van Ward. Jef Cleassens en Ward Dusoleil zijn de beste vrienden maar alles verandert tijdens de oorlog toen Jef voor het verzet koos en Ward voor het legioen. Ward laat niet enkel zijn beste vriend maar ook zijn familie en vrienden achter. Verschillende personages vertellen hun verhaal over de oorlog en wat ze daarbij verloren zijn. Het einde vond ik niet zo boeiend. Ik had een beter einde verwacht dan gewoon Jef die Ward vermoord.

Allemaal willen we de hemel is een mooi boek. In het begin sprak het mij niet zo aan en ik was ook niet mee door de personage verwisseling. Maar na een tijdje begon ik het boek te snappen en begon ik hem als maar mooier te vinden. Het is een verhaal vol met spanning , actie, vriendschap en liefde. Hoe je voor je beste vriend je leven wilt riskeren. Het einde had ik ook totaal niet zien aankomen. Dat Jef Theo had neergeschoten in plaats van dat Ward Theo had neergeschoten. Jef leek mij vanaf het begin van het verhaal de beste en liefste jongen maar op het einde komt het er op neer dat hij dat totaal niet is. Hij schiet gewoon zijn beste vriend dood terwijl Ward hem zo heeft beschermd tegen de doodstraf of een gevangenisstraf. Hij heeft zijn familie beschermd. Ook de brief dat je op het einde leest van Ward naar Jef toe was heel mooi. Ik kreeg er bijna de tranen van in de ogen. Ik vond het gewoon een vreselijk mooi verhaal. En het is zeker een aanrader.

Het boek gaat voornamelijk over trouw, liefde en oorlog. De titel past zeer goed bij het boek. Allemaal willen we de hemel. Allemaal wouden ze iets goeds doen voor hun land en voor hun medemensen. Ik vond het een ingewikkeld boek omdat er twee verhalen door elkaar lopen. De vele personages maakten het ook niet eenvoudiger om het verhaal te volgen. Het goed en kwaad lopen niet ver van elkaar. De keuzes die gemaakt werden konden tot ernstige gevolgen leiden.

Persoonlijk zou ik zelden een boek lezen met als thema ‘de oorlog’. Na het lezen vond ik toch dat dit boek de moeite waard was om dit te lezen. Het is zeer gedetailleerd verteld zodat ik me goed kan inleven in het verhaal, wat ik aangenaam vind. Het interesseerde me ook dat er enkele verhaallijnen naast elkaar liepen zoals de verschillende vriendschappen, liefdes, toekomstbeelden, enz. Op die manier werd de aandacht niet alleen gevestigd op de oorlog. Het aantal pagina’s kan sommigen afschrikken, maar eens je aan het lezen bent boeit het verhaal je echt. Het lastige was wel dat elk hoofdstuk is verteld door een ander personage van het verhaal. Soms is het verwarrend wanneer het personage overgaat van broer naar zus en je dit in een ander opzicht moet bekijken. Maar langs de andere kant was dit een positief punt, omdat het verhaal op die manier blijft boeien en niet saai wordt. Er zaten ook enkele verrassende elementen in zoals - Martin Lenz blijkt dan heel ver in het boek Ward Dusoleil te zijn - Het gedrag van Jef die niet wou dat iedereen hem zag als een held - Het verrassende einde van het proces als slot van het boek.

Allemaal willen we de hemel is een boek vol actie, spanning en emotie. Het is een boek waarbij je altijd aandachtig moet blijven lezen, anders zal je sommige hoofdstukken niet zo goed begrijpen en je daardoor dus minder goed kunnen inleven. Sommige delen waren wel moeilijker te begrijpen dan andere maar dat is in elk boek zo. Het is zeker een boek dat realistisch is geschreven, hoe er over de oorlog enz. wordt verteld dat is volgens mij wel een benadering van de echte realiteit. Wat vooral mijn aandacht trok was de afwisseling van personages en verhaallijnen. Zo was er telkens weer iets nieuws te ontdekken. De afwisseling van personages had soms ook als voordeel dat eenzelfde situatie telkens door een andere ooghoek werd omschreven. Zo krijg je een nog ruimer beeld over de situatie. De spanning wordt eigenlijk zo opgebouwd dat je zo nieuwsgieriger wordt en nog meer bladzijden wil gaan lezen om de ontknoping te weten te komen. Deze start immers maar op ongeveer de laatste 50 pagina’s van het boek. Ik denk dat de hoofdthema’s van dit boek de zin voor het leven en oorlog(de harde realiteit) zijn. Dit is wat ik eruit kon afleiden. Mijn favoriete personage was Ward. Hij was een vriend van Jef, hij wou nooit onderdoen voor Jef en dus wou hij ook een held zijn net zoals Jef er een was. Ward ging zijn vriend altijd beschermen. Maar toch verzweeg Ward iets. Namelijk dat hij niet de persoon was die Theo heeft neergeschoten maar wel Jef.

Dit boek is zeer goed, het leest makkelijk en is goed verstaanbaar op sommige momenten. Soms vroeg ik me wel af waar we in het boek zaten want het sprong soms van een hoofdstuk naar een heel anders hoofdstuk maar na een tijd kwam je wel terug en verstond ik het. Ik had soms moeite met de personages wie wat zei, het was moeilijk verstaanbaar maar ik verstond het boek.

'Allemaal willen we de hemel' is een heel spannend, triestig en informerend boek. Je moet alles aandachtig lezen om mee te zijn met het boek en het te snappen. Je kunt door dit boek dingen te weten komen over de oorlog, zoals waarom erop de vlag van Vlaanderen een zwarte leeuw staat, wat de mensen van de oorlog vonden en hoe ze er mee om gingen, hoe de Duitsers waren tegenover onschuldige mensen. Je krijgt dan een duidelijk beeld over hoe de oorlog was voor het gewone volk. Ik vond vooral het personage Ward (Victor) het beste, hij maakte van alles mee en bleef toch een trouwe vriend van Jef terwijl hij het niet eens verdiende. Ik kan me goed inbeelden wat er in het boek gebeurd, soms is het een beetje moeilijk om te lezen maar voor de rest is het heel gemakkelijk. Wat ik vooral tof vind zijn de afwisselingen van verhalen en van de personages, je wordt een beetje op de proef gesteld, omdat je telkens mee moet zijn met elk verhaal dat elk personage verteld. Dat zet je aan om heel aandachtig te lezen. Muziek is een van de voorkomende thema's. Iets wat ik graag in het echt zou willen horen is hoe Ward op zijn saxofoon speelde. Het werd telkens zo mooi toegelicht, het was net alsof je het bijna zelf kon horen. Ik vind het een mooi boek, vooral omdat je pas aan de laatste pagina's te weten komt waar het verhaal eigenlijk over gaat.

'Allemaal willen wij de hemel' van Els Beerten vind ik een zeer goed boek. In het begin was het een beetje moeilijk omdat je nog moet wennen aan de verschillende tijden en de verandering van personage. Ik zag in het begin ook tegen het boek op omdat het over de oorlog gaat. Boeken met het genre oorlog zijn niet zo mijn favorieten. Maar dit boek heeft me toch geboeid. Ik vind het zeker een aanrader. Het is een zeer mooi verhaal met verrassende wendingen. Ik vond de sprongen van verleden naar heden of de afwisseling van personage niet moeilijk maar juist boeiend. De personages werden zeer goed voorgesteld, je had meteen door over wie het ging. Wij, de jeugd van tegenwoordig kunnen de oorlog niet meer zo goed inbeelden, ja, we zien het op tv, maar we weten niet wat het echt is. Dit boek geeft een idee over hoe het was, de leugens, het bedrog, de pijn, maar ook de vriendschappen en bondgenootschappen die voortvloeiden uit de oorlog. Ik vond het boek helemaal niet moeilijk om te lezen, eens je de afwisseling van personage doorhad was het leuk om het boek zo te ervaren. Er stonden ook geen moeilijke woorden of verwijzingen in, het was zeer makkelijk en vloeiend te lezen. Ik denk dat dit een boek is dat door een zeer ruime groep van mensen gelezen kan worden. Ik vind het zeker een aanrader.

Dit boek las ik voor school. Het was een van de betere boeken die ik gelezen heb. Ik las het omdat het thema me erg aansprak namelijk, WOII. Het verhaal gaat over liefde en vriendschap tijdens de Tweede Wereldoorlog. Jef en Ward willen zich aanmelden bij het leger nadat ze naar een bijeenkomst van het VNV geweest waren. De ouders van Jef hadden dit meteen afgekeurd. Ward ging uiteindelijk alleen naar het oostfront. Dit was tegen de zin van zijn lief Renée. Ward wordt vanaf dan ook bekeken als een zwarte. Na de oorlog keert hij terug naar het dorp waar hij opgroeide. Daar draait het uit op een proces. Het boek leest zeer vlot, eens je begint wil je weten hoe het verder afloopt. Ondanks het een redelijk dik boek is heb je dit gevoel helemaal niet omdat het zo vlot leest. Het verhaal telt 4 personages. Ward en zijn vriend Jef, en Remi en Rennée, de broer en zus van Jef. De nevenfiguren zijn de ouders van Jef, Remi en Rennée. Het boek is geschreven vanuit verschillende standpunten. In het begin was dit moeilijk, maar na een tijdje wende ik eraan. Door het verspringen van verteller wordt er ook spanning opgebouwd. Wanneer je iets spannend te weten kwam sprong het meestal over naar een andere verteller. De spanning wordt dus al van in het begin opgebouwd. Het thema is zoals ik al eerder vermelde liefde en vriendschap tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het gaat ook over verraad. Jef verraadt zijn vriend Ward terwijl hij Jef altijd trouw zal blijven. Het boek maakt ook duidelijk dat je niet iedereen kan vertrouwen welke invloed de oorlog had op de mens.

Fantastisch boek! Verrassend, leerrijk, in het begin een beetje langdradig maar eens je in het verhaal rolt is het echt goed en aangrijpend!

Het was een heel mooi en ontroerend boek. Het gaat over de oorlog. Voordat ik dit boek begon te lezen verwachtte ik er niet zo veel van, want ik hou niet zo van oorlogsboeken, maar dit boek greep me echt aan. Het bevat naast het oorlogsverhaal ook een liefdesverhaal, supermooi en romantisch!

Heerlijk genuanceerde oorlogsroman waarin wit en zwart terecht wijkt voor menselijkheid.

Ik heb dit boek gelezen omdat een vriendin mij vertelde dat dit een heel mooi boek was. Toen ik het boek zag was ik wel onder de indruk, ik had nog nooit zo'n dik boek gelezen! In het begin van het boek was ik niet echt mee met het verhaal omdat er vaak sprongen in de tijd werden gemaakt. Er waren hoofdstukken waarin verhalen werden verteld van tijdens de oorlog anderzijds waren er ook hoofdstukken waarin we de personages volgden na de oorlog. De auteur maakt ook gebruik van sprongen in het vertelperspectief. Het ene hoofdstuk volgen we het verhaal door de ogen van Jef, het andere door de ogen van Renée of van Remi. Alles wat zij vertelden was in het ik-perspectief geschreven. In het begin vond ik dit wel verwarrend maar naar het einde toe vond ik dit alleen maar interessanter. Zo kon je weten wat iedereen denkt en voelt, en dit maakt het verhaal nog persoonlijker. Toen ik het onderwerp 'oorlog' zag was ik wel een beetje ongerust, ik had nog nooit een oorlogsverhaal gelezen. Dit was compleet nieuw voor mij, maar ik wou het toch eens proberen. Ik vind dat het verhaal niet louter over oorlog alleen gaat, doorheen het hele verhaal wordt er veel aandacht besteed aan vriendschap. Het leven tijdens de oorlog komt ook vaak op de voorgrond. Er wordt duidelijk gemaakt hoe hard de mensen moeten vechten voor hun leven. Jef en Ward zijn de beste vrienden. Beide jongens wilden vechten voor hun land en ze wilden bewijzen dat ze echte helden waren. Ward besluit om naar het oostfront te trekken, maar Jef bleef op het platteland. Dit zorgde voor een breuk tussen de twee vrienden. Terwijl Ward vecht voor het oostfront verspreid Jef allerlei leugens rond over Ward. Jef vertelde dat Ward een moordenaar was omdat hij Theo vermoord had. Jef beweerde dat hij de 3 andere mannen gered had uit de gruweldaden van Ward. Hierdoor kreeg Jef een medaille, onterecht welliswaar, en hierdoor vloog Ward de gevangenis in omdat hij zijn vriend niet wou verraden. Ik vond het een heel aangrijpend boek. Het is vreselijk om te lezen hoe hard het leven er aan toe ging tijdens de oorlog, ook op vlak van vriendschap. Ik ben blij dat ik eens een nieuw gènre heb uitgeprobeerd en ik heb ontdekt dat wat ze zeggen over een dik boek helemaal geen waar is. Laat je niet afschrikken door de hoeveelheid pagina's, want meestal zijn dit de boeken waarin de mooiste verhalen schuilen. Een echte aanrader!

Ik heb dit boek gelezen omdat een vriendin mij vertelde dat dit een goed boek was. Toen ik het boek zag was ik wel onder de indruk, ik had nog nooit zo'n dik boek gelezen! In het begin van het boek was ik niet mee met het verhaal omdat er vaak sprongen in de tijd werden gemaakt. Er waren hoofdstukken waarin verhalen werden verteld tijdens de oorlog en anderzijds waren er ook hoofdstukken waarin we de personages volgden na de oorlog. De auteur maakt ook gebruik van sprongen in het vertelperspectief. Het ene moment volgen we het verhaal door de ogen van Jef en het andere moment door de ogen van Renée of van Remi. Alles wat zij vertelden was geformuleerd in het ik-perspectief. In het begin vond ik dit wel verwarrend maar naar het einde toe vond ik dit alleen maar interessanter. Zo kon je weten wat iedereen denkt en voelt, en dit maakt het verhaal nog persoonlijker. Toen ik het onderwerp 'oorlog' zag was ik wel een beetje ongerust, ik had nog nooit een oorlogsverhaal gelezen. Dit was compleet nieuw voor mij, maar ik wou het toch eens proberen. Ik vind dat het verhaal niet louter over oorlog alleen gaat, doorheen het hele verhaal wordt er veel aandacht besteed aan vriendschap. Het leven tijdens de oorlog komt ook vaak op de voorgrond. Er wordt duidelijk gemaakt hoe hard de mensen moesten vechten voor hun leven tijdens de oorlog. Jef en Ward zijn de beste vrienden. Beide jongens wilden vechten voor hun land en ze wilden bewijzen dat ze echte helden waren. Ward besluit om naar het oostfront te trekken, maar Jef bleef op het platteland. Dit zorgde voor een breuk tussen de twee vrienden. Terwijl Ward vocht voor het oostfront verspreidde Jef allerlei leugens rond over Ward. Hij vertelde dat Ward een moordenaar was omdat hij Theo vermoord had. Hij beweerde ook dat hij de 3 andere mannen gered had uit de gruweldaden van Ward. Hierdoor kreeg Jef een medaille, onterecht welliswaar, en hierdoor vloog Ward de gevangenis in omdat hij zijn vriend niet wou verraden. Ik vond het een heel aangrijpend verhaal. Het is vreselijk om te lezen hoe hard het leven er aan toe ging tijdens de oorlog, ook op vlak van vriendschap. Ik ben blij dat ik eens een nieuw gènre heb uitgeprobeerd. Ik heb ook ontdekt dat wat ze zeggen over een dik boek helemaal geen waar is. Laat je niet afschrikken door de hoeveelheid pagina's, want meestal zijn dit de boeken waarin de mooiste verhalen schuilen. Een échte aanrader!

Ik heb dit boek gelezen en hoewel het voor school was, beviel het me super. Het is een dik boek, maar dit heeft geen negatieve invloed op het verhaal. Wat me vooral beviel aan het verhaal is de personages en hun invloed op elkaar. Het is fantastisch hoe de "vrienden" het leven van elkaar zowel positief als negatief beïnvloeden. Helaas zorgen hun beider fouten ervoor dat ze beiden niet de roem en eer verwerven die ze al van jongs af aan verlangden. De jongens proberen elk op hun manier om die roem en eer te verwerven, en voor Jef lukt dit in het begin vrij goed, maar dit ten koste van zijn trouwe vriend Ward. Hij schuift de fouten die hij zelf maakte af op Ward en schuift zichzelf naar voor als een held. Wat niemand eigenlijk weet is dat Ward de echte held is, want hij neemt de fouten die zijn vriend maakte op zich en blijft hem trouw. Ward neemt dienst in het Duitse leger en probeert zo zijn land te dienen en de fouten recht te zetten. Wanneer hij echter genoeg heeft van de oorlog, verwondt hij zich zelf. Ward probeert na zijn zogezegde verwonding om een nieuw leven te beginnen onder een schuilnaam, maar zijn verloofde en schoonfamilie worden tijdens een bombardement allen gedood en dus zit er voor hem niets anders op dan weer een nieuw leven te beginnen. Na de oorlog wil hij echter terug huiswaarts keren, maar het feit dat hij behoorde tot de SS zorgt ervoor dat hij wordt opgesloten. Ik vond dit een zeer mooi boek met een pakkend slot, dat ieder die het leest zeker zal bijblijven. Ik raad dan ook iedereen aan om het te lezen.

wat een fantastisch boek!! Els Beerten is een schrijfster die veel gevoel kan neerpennen in haar boek. ik kijk al vol verlangen uit naar het volgende boek!

Ik heb dit boek gelezen. Dit boek viel me direct op omdat het over de oorlog ging. Ik ben erg geïnteresseerd in de oorlog. Toen ik het boek voor de eerste keer zag was ik wel wat ongerust. Op de achterflap staat er niet echt een verhaal beschreven en het boek was erg dik. Ik wist dus niet goed wat ik ervan moest verwachten. Toen ik begon te lezen vond ik het een moeilijk boek. Er waren vaak sprongen in de tijd. Er werd met twee tijdsperiodes gewerkt. De eerste tijdsperiode was van tijdens de oorlog en de tweede tijdsperiode van na de oorlog. Dit was soms wat moeilijk om te volgen. Er werd ook gewerkt met sprongen van het perspectief. Het ene moment kijk je mee met Jef, het andere moment met zijn vriend Ward, dan weer met Jefs zus Renée of zijn broer Remi. Zo weet je wat iedereen denkt en hoe de personages zich voelen. In het begin was dit wel verwarrend want net op het moment dat je weet wie er aan het spreken is, begint al een nieuw deel en begint dus een ander personage te spreken. Maar na een tijdje went het wel. Als je het boek begint te lezen dan denk je dat het boek enkel over de oorlog gaat. Dat is niet zo. Het boek gaat over veel meer dan dat. Het gaat over vriendschap, bedriegen en het leven tijdens de oorlog. Het thema vriendschap kun je zien bij Jef en Ward. Dat zijn beste vrienden en ze doen alles samen. Ze willen samen helden worden en voor hun vaderland vechten. Ward trekt naar het oostfront maar Jef blijft op het platteland. Hij durft niet te vechten en besluit thuis te blijven. Het thema bedriegen komt ook vaak in het boek voor. Wanneer Ward op het oostfront vecht, vertelt Jef leugens over Ward. Jef vertelt aan iedereen dat Ward zijn nonkel Theo gedood heeft. Alsof dit nog niet genoeg is verteld Jef over zichzelf dat hij Theo zijn 3 vrienden gered heeft, die bewuste dag dat Ward Theo gedood heeft. Jef wordt dus gezien als een held en krijgt daar zelfs een medaille voor. Ward wordt gezien als landverrader. Niemand weet dat dit een leugen is. Ward heeft Theo niet vermoord, Jef heeft dat gedaan. Ward wou Theo beschermen. Jef was jaloers op Ward en wou tonen dat hij ook kon vechten zoals hem. Ward vertelt in zijn stukken over de oorlog die hij meegemaakt heeft. Het zijn realistische gebeurtenissen en dat maakt je wel wat bang. Mijn conclusie over dit boek is dat dit boek zowel voor jongeren als door volwassenen kan gelezen worden. Het is een aangrijpend verhaal over een familie in de oorlog. Een echte aanrader!

WAUW!!! Supermooi boek. Je kan gewoon niet stoppen met lezen. Iedereen, maar dan ook echt iedereen moet dit boek verplicht lezen!!! Love, Sandra

Echt een supermooi boek!!! Op een gegeven moment kon ik gewoon niet meer stoppen met lezen, zo mooi!! Iedereen zou dit boek moeten lezen. Het is dan wel een dikke pil, maar als je eenmaal goed op gang bent, kan je niet meer stoppen! Een echte aanrader dus.

Ik ben er nog niet zo lang in bezig, maar ik vind het nu al leuk!!! Echt een aanrader, zeker als je van dikke boeken houdt!!;) Eerst had ik niet zo goed door dat Ward ook vertelde, maar daar ben ik nu wel achter!!!!! Jammer dat de omschrijving op de achterkant onduidelijk is. Op deze site is het veel beter omschreven!!!

een fantastisch mooi boek! ik het het 2 keer herlezen. dit boek zou iedereen moeten lezen!

Het boek is enorm knap geschreven en het verhaal sleept je mee tot het einde!!! Een echte aanrader!

Een schitterend boek. Alle personages zijn geloofwaardig. Boeiende thema's: waarom maakt iemand een bepaalde keuze, welke achtergrond bepaalt je keuzes in het leven, kan je vergeven en vergeten,...